Parc national du Djoudj

Woensdag 20 januari 2016

Djoudj is een nationaal wildpark dat zich 70 km van Saint-Louis bevindt, aan de grens met de Saharawoestijn. Het is duidelijk dat dit "the place to be" is voor duizenden trekvogels. Vogels in allerlei kleuren en formaten, maar het aller knapste zijn toch de pelikanen. In trossen ziten ze bij elkaar, imposant om te zien. Het is moeilijk om te verwoorden, dit moet je met je eigen ogen gezien hebben.

 

 

 

 

 

Het reservaat van Guembeul en boottochtje

Dinsdag 19 januari 2016

Vandaag naar Guembeul... en jawel... met onze eigen auto. Gisteren was hij eindelijk klaar. Guembeul is een klein reservaat dat er voor wil zorgen dat de oorspronkelijke faune terug wordt hersteld.
De schildpadden kwamen we als eerste tegen. De baby'tjes waren natuurlijk het meeste in trek.

We zagen flamingo's, pelikanen en andere soorten en met onze super grote teleschoop konden we ze goed spotten.

 
Rode apen, gazellen en orynxen zagen we onderweg. En vanuit de uitkijktoren hadden we een mooi zicht op het reservaat.
De rest zal verstopt zitten voor de warmte (we zullen dat maar zeggen dan).

In de namiddag zijn we met een pirogue naar de overkant van ons campement gevaren. Daar was een natuurlijke bres ontstaan. En op het einde van die bres, kwamen de zee en de monding van het kanaal samen. Een raar fenomeen. Blijkbaar dreigt de monding te verzanden en komt de zee meer en meer dichterbij. Want aan de oevers ontstaan stranden die er vroeger niet waren. De "langue", zoals ze die noemen, was bedoeld om Saint-Louis te beschermen tegen overstromingen. Als dit in de toekomst dan maar goed afloopt???

 

 

Met de koets door centrum Saint-Louis

Maandag 18 januari 2016

Nadat we onze batterijen hadden opgeladen, trekken we naar het centrum van Saint-Louis. Aangezien de auto nog in de garage is, gaan we te voet. Onderweg eerst onze was afgeven en dan verder stappen.
Het was super warm... maar wel mooi... nog een paar honden mee en wachten op een auto die ons meeneemt. Het wachten duurde lang, maar de kinderen hielden zich bezig met kleine dingen. Eindelijk... een auto die stopt.

In Saint-Louis eerst gaan zwemmen om af te koelen en in de namiddag namen we de koets. Het was mooi, superleuk, ... totdat we tegen het einde werden tegen gehouden door een soort van politie. Die gingen moeilijk doen, omdat we geen officiële gids hadden genomen. Wij gezegd dat we geen wilden. Het kwam er eigenlijk op neer dat je als "toubab" (blanke) moet betalen. Hebben toch gelijk gekregen, want ze konden niets doen. Wat zij vroegen was niet juist. Na lang veel over en weer getrek aan dat paard, geroep en getier, iedereen al rond onze koets, mochten we terug vertrekken.
Het is duidelijk dat Saint-Louis een koloniaal verleden heeft: prachtige gebouwen die grotendeels in verval zijn, gigantische loodsen (sommige gerenoveerd, andere niet), smeedijzeren balkons die precies elk moment kunnen instorten en gevels in warme kleuren die beetje bij beetje verfraaid worden.
Ik had wel een ander beeld van Saint-Louis, maar het is en blijft wel mooi en het had de nodige charme.

                           boten worden onder water gezet,        aankomst van de visvangst van de dag
                           zodat ze zich vol zuigen met water...
                          dit maakt de boten steviger